ژئوشیمی و پترولوژی سنگ های پلاژیوگرانیتی کمپلکس افیولیتی منطقه نورآباد- هرسین

توده های پلاژیوگرانیتی هرسین- نورآباد بخشی از توده نفوذی کمپلکس افیولیتی زون زاگرس مرتفع می باشد. ترکیب سنگ شناسی آن تونالیت و ترونجمیت حاوی کوارتز، پلاژیوکلاز، فلدسپات آلکالن، آمفیبول و بیوتیت می باشد. بافت های غالب سنگ، میکروگرافیکی، گرانولار و گرانوفیری می باشد. ماگمای سازنده این توده ها از نوع i با ماهیت کالک آلکالن (سدیک) و فقیر از پتاسیم بوده و سرشت متاآلومین دارد. الگوهای ree به هنجار شده نسبت به گوشته اولیه نشانگر غنی شدگی lree نسبت به hree است. ازنظرشیمی کانی پلاژیوکلازهای موجود در سنگ های پلاژیوگرانیتی منطقه از نوع آلبیت و در گستره دمایی کمتراز 550 درجه سانتیگراد تشکیل شده اند. آمفیبول ها نیز با قرارگرفتن در محدوده کلسیک؛ جزو آمفیبول های اکتینولیت تا منیزیوهورنبلند طبقه بندی شدند. از نظرژئوترموبارومتری، در محدوده فشارهای کمی بیش از 1 کیلوبار و دماهای کمتراز 700 درجه سانتیگراد گویای جایگزینی توده نفوذی در عمق حدود 4 کیلومتری پوسته است. از نظرتکتونوماگمایی نیز ، آمفیبول های توده پلاژیوگرانیتی منطقه در قلمرو حاشیه ی فعال قاره ای وابسته به فرورانش قرار می گیرند. بطور کلی با توجه به مطالعات صورت گرفته در این زمینه می توان چنین نتیجه گرفت که پلاژیوگرانیت های مورد مطالعه حاصل فرورانش ورقه اقیانوسی (نئوتتیس) به زیر ورقه قاره ای (خرد قاره ایران مرکزی) در حاشیه کمان جزایر می باشد. ورقه اقیانوسی ضمن فرورانش همراه با رسوبات کف خود تحت تاثیرسیالات و کانی های آبدار در داخل گوشته فوقانی ذوب شده و مواد حاصل از آن بصورت پلوم بالا آمده و پس از جایگزینی در قسمت فوقانی سکانس افیولیتی از تفریق ماگمای مافیکی با ماهیت کالک آلکالن تشکیل سنگ های هولولوکرات پلاژیوگرانیتی را داده است.